Carnaval

Carnaval: een verkleedverzoek voor Roodkapje en een stricte deadline. Dit moest toch lukken. En inderdaad, het is gelukt. Met dank aan de handleiding van Meisjesmama. Bij de Ikea kon ik niet meer geraken, maar een zacht rood stofje met een klein beetje rek voldeed prima.
Door een kleine paniekaanval in de stoffenwinkel heb ik 1m van de rode stof gekocht (1,40m breed). Veel te veel, zo bleek. Dus heb ik er ook nog een rokje van kunnen maken. Met de voering heb ik nog een schortje en een doekje om de koekjes in het mandje in te leggen gemaakt. Dat lukte zelfs allemaal zonder patroon en met nog massa stof over.

Aangezien onzekerheid over het naaien hier troef is, had ik ook schrik dat het te groot zou zijn voor een 3-jarige. Gelukkig zag ik het niet zitten om het patroon zelf aan te passen, want de cape van het patroon paste fantastisch. En zoals een reactie op de blog van Meisjesmama zegt: het paste ook boven haar jas.

Dikke merci aan Meisjesmama!

Privacy en goede voornemens

Ik ben 25% ver in het boek "The terrible privacy of Maxwell Sim". Nog geen idee dus of ik het boek moet aanraden, maar deze paragraaf deed mij niet alleen glimlachen, maar zette mij ook aan tot 'de voornemens 2012'.

Een prille twintiger tegen de generatie van zijn ouders:
"Do you realise that, if there's one thing people of my age cannot stand hearing, it's people of you age giving us lectures on morality? Look at the world around you. The world you've bequeathed to us. D'you think it allows us any scope to do things on principle? I'm sick of hearing about how my generation has no values. How materialist we are. How lacking in any political sense. Do you know why that is? Take a wild guess. That's right - because that's how you brought us up! We may be Mrs. Thatcher's children, as far as you're concerned, but you were the ones who voted for her, again and again, and then carried on voting for all the people who came after her, and followed exactly in her footsteps. You're the ones who brought us up to be these consumerist zombies. You chucked all the other values out of the window, didn't you? Christianity? Don't need that. Collective responsibility? Where's that ever got us. Manufacturing? Making things? That's for losers. Yeah, let's get those losers over in the Far East to make everything for us and we can just sit on our backsides in front of the TV, watching the world go to hell in a handcart - in widescreen and HD, of course."

De oorlog tussen de generaties dus. Soms wel eens leuk om frustratie te uiten. Maar soit, de goede voornemens dus: proberen te vermijden dat mijn kinderen over een kwarteeuw ook verwijten kunnen spuien. En daarom worden de doelstellingen 2012:
- project met de straat uitwerken, want ik geloof dat dat gaat bijdragen tot een soort 'collectieve' woonvorm van de toekomst;
- elke maand minstens 1 ding zelf maken, met een pluspunt als ik dat met gerecycleerde dingen doe.

Ziezo, en als ik nu weer een lange tijd niets meer blog, dan is het niet echt aan het lukken :-)

31 oktober - Boe!

31 oktober, Halloween. Ziehier mijn 2 tijdelijke huisvriendjes op de vensterbank. Neen, geen pompoenen bij ons voor de deur, maar wel suikerbieten.
- omdat we pompoenen te lekker vinden;
- omdat suikerbieten zoveel schattiger zijn;
- omdat de vorm van een suikerbiet er om vraagt om er kleine monstertjes van te maken.

En wat was het resultaat? Wel 20 kindjes aan de deur gehad. Super!

Zotte schoenen

Sinds kort heb ik een dochter die naar school gaat en dat vinden we superleuk, want dan moeten we ineens verplicht beginnen knutselen en prutsen. Alles laten vallen - dringend dringend - morgen moeten we voor de juf onze creativiteit bovenhalen!

Zo ook vorige week: de gekke-schoenen-dag. Pompons, veren, plakkertjes en stoffen slierten. Manman, hebben wij ons geamuseerd. Plots vond ik haar schoenen ook maar een beetje saai zonder versiersels. Met veel spijt heb ik de schoenen toch moeten ontmantelen. Op dat ene paarse bloemetje vanvoor na ;-)

Vlierbessensiroop

Elk jaar probeer ik vlierbessensiroop te maken, elk jaar ben ik precies aan iets anders aan het denken als de vlierbessen rijp zijn. Maar dit jaar zou anders zijn en jawel!

In mijn herboristenles heb ik geleerd dat een combinatie van vlierbloesemsiroop en vlierbessensiroop de ideale combinatie is om vervelende wintergriepjes te bestrijden. Dit jaar wordt dus testjaar 1. De vlierbloesemsiroop hebben we al begin juni gemaakt. Voor de start van mijn blog, dus dat receptje wordt iets voor volgend jaar.

Aangezien ik zelf geen receptje voor de siroop had, heb ik als hulplijn mijn collega-herborist met vlieggebied Ronse ingeroepen.

- Zwarte vlierbessen van de steeltjes halen.
- Opkoken in een pannetje.
- Zeven zodat je enkel sap hebt. Volgens de boekjes moet je het dan door een neteldoek gieten, maar dat wordt maar een vuiligheid. Dus de bessendrap een beetje pletten in de zeef zodat al het sap eruit is, is al goed genoeg.
- Per liter sap, 500 gr suiker toevoegen en laten inkoken of hoe zeggen ze dat? Soit, opwarmen tot het kookt en zorgen dat het siroop wordt.

Ik had nog enige argwaan of de blauwzuur in de bessen nu wel allemaal weg zou zijn, dus dat heb ik nog gecheckt bij de apotheker van de familie en als de bessen gekookt zijn dan is het allemaal dik ok.

Aangezien ik vind dat elk blogbericht een foto moet hebben om het wat esthetisch te houden: zie hierboven, maar het lijkt meer op nepbloed uit een slechte horrorfilm dan op een mooie prestatie. Vooral omdat ik niet eens recht in mijn potjes kon gieten. Ach ja, als we deze winter maar gezond blijven.

De betere chocolademelkzaak

Het is al een paar jaren de trend in de betere chocolademelkzaak dat je een tas warme melk krijgt met een potje chocoladedruppels erbij. Zo kan je zelf de chocolade doseren voor de perfecte chocolademelk.

Nu ontdekte ik dat die chocoladedruppels te koop zijn in de Aveve! Vanaf nu is het dus de betere chocolademelk bij mij thuis. Enkel voordelen: een beker die qua grootte een chocolademelk waardig is, eigen keuze van melk, eigen keuze van warmte, eigen keuze van hoeveelheid chocoladedruppels en altijd beschikbaar.

Op vraag maak ik het zelfs ook voor bezoekers ;-)

De rust van het snoeien

Ik vroeg mij al lang af waarom zoveel mensen in hun tuin zitten te snoeien. Laat die planten toch doen. Je snoeit en een paar weken later is het gesnoeide al weer bijgegroeid. Wat is het nut?

Een paar weken geleden heb ik een minicursus druiven snoeien gekregen en ik snap het. Een simpele regel: 1 tros per tak en 4 knopen na de tros, 1 blad per knoop en als ik mij vergis - geen nood - er zijn druiventrossen genoeg. Het is gemakkelijk, het is rustig, het is leuk...

Nu, als ik googel op 'druiven snoeien' dan krijg ik altijd veel ingewikkeldere werkwijzen. Wat een pretbedervers! Op het einde van het seizoen zullen we onze oogsten wel eens vergelijken ;-)

Deze ochtend ben ik dus stiekem gaan snoeien. Er lag een hele todolijst te wachten, maar ik ben lekker rustig gaan relaxen bij mijn druiventrossen in spe.

En voilà seh, hier is één van mijn trossen waar ik ongetwijfeld fier op zal worden.